Hazmburk (418 m), Dolnooharská tabule
Dolnooharská tabule to rozległy, wyrównany obszar, na którym porozrzucane są bazaltowe stożki, ślady dawnej aktywności wulkanicznej. Jednym z nich jest wzniesienie Hazmburk o wysokości 418 m. Wzgórze to służyło człowiekowi za siedzibę już w czasach prehistorycznych. W VIII wieku podobno istniało tu umocnione siedlisko. Na szczycie góry do naszych czasów dotrwały ruiny zamku wybudowanego w w połowie XIII wieku przez ród Lichtenbergów. Na początku wieku XIV zamek stał się własnością króla Jana Luksemburskiego, który w 1335 roku sprzedał go Zbyňku Zajíci z Valdeka. Ten, pierwotną nazwę zamku Klapý, zmienił na Hazmburk, (czeski zajíc to niemiecki der Hase). Nowy właściciel rozbudował zamek, powstała wtedy "czarna wieża", cała z bazaltu, na planie koła. Dobudowane zostały mury, bramy i inne budowle. Zamek zajął całą powierzchnię szczytową wzniesienia. W XVI wieku zamek był już opuszczony i stopniowo popadał w ruinę.
Wzgórze z zamkiem już z daleka prezentuje się znakomicie, widok od strony płn.
Zamek widziany z parkingu.
Pozostałości pierwszej bramy zamkowej.
Druga brama i czarna wieża, wejście do dolnego zamku.
Studnia.
Ruiny zamku Hazmburk.
Wieża biała, zbudowana na planie kwadratu, częściowo z bazaltu, częściowo z piaskowca jest obecnie punktem widokowym. Patrząc w kierunku północnym widzimy České středohoří z najwyższym szczytem Milešovka (837 m). Po prawej m.in. stożkowa Kletečná (706 m) oraz dwuwierzchołkowy Lovoš (570 m). Skrajnie z lewej Hradišťany (752 m), drugi co do wysokości w tym paśmie.
Na zbliżeniu, na pierwszym planie Košťál (481 m), Jezerka (487 m) i Ovčín (431 m).
Milešovka na zbliżeniu. Na jej tle Ostrý (553 m). Po prawej Košťál (481 m), Sutomský vrch (505 m) i Jezerka (487 m). Po lewej Milešovský Kloc (674 m), Zvon (653 m) i Lhota (571 m).
Po lewej Lovoš (570 m), w prawo m.in. rozległa Vrchovina (677 m) oraz Sedlo (726 m).
Na tym zdjęciu wyróżnia się Sedlo (726 m). Po prawej dostrzec można jeszcze dwa stożki, to Ronov (552 m) i Vlhošť (614 m). Bardziej w prawo Góry Izerskie i Karkonosze.
Widok na górę Říp (455 m). Według legend to w okolicach tej góry mityczny Czech postanowił osiedlić swój lud. Widoczna miejscowość to Slatina.
Rozległe tereny w kierunku płd., płd.-wsch.
Widok na wioskę Klapý i zachodnią część Českého středohoří.
Na zbliżeniu Oblík (509 m), Srdov (482 m) i Brník (471 m), Křížové vršky (386 m), Milá (510 m), Dlouhá (483 m) i Křížový vrch (450 m).
I dokończenie panoramy, skrajnie z prawej Milešovka (837 m).
Na koniec biała wieża.
Czarna wieża.
I widok na zamek Hazmburk w otoczeniu sadów i winnic.
Velký Bezděz (604 m), Ralská pahorkatina
Czwartym co do wysokości szczytem Ralské pahorkatiny jest Velký Bezděz (604 m). Na jego wierzchołku w 1264 roku rozpoczęto budowę zamku, siedziby króla Przemysła Ottokara II. Rolę najważniejszego zamku Czech pełnił do połowy XIV wieku. W XVII wieku zaczął pełnić funkcję klasztoru. Po likwidacji klasztoru popadał w ruinę. W XX wieku należał do Klubu Czechosłowackich Turystów. Zamek Bezděz jest jednym z najważniejszych czeskich zabytków gotyckich. Od 1982 jest stopniowo remontowany.
Z zamkowej wieży widać Ralsko (696 m) i Ještědsko-kozákovský hřbet.
W oddali, za mgiełkami, czają się Izery i Karkonosze.
W dole wioska Bezděz.
Wieża dolnego zamku i Malý Bezděz (577 m) z wyrobiskiem starego kamieniołomu.
Ralská pahorkatina i Lužické hory na horyzoncie, najbardziej szpiczasta góra to Klíč (759 m). Największa woda widoczna na zdjęciu to Máchovo jezero, rybnik założony w XIV w. przez Karola IV.
Malý Bezděz (577 m), w tle Ralská pahorkatina i oddalone České středohoří.
Widok w kierunku płd.-wsch.
Dalsza część zamku.
