Temný Důl, pensjonat Veselý výlet. Tu powstaje poświęcone Karkonoszom czasopismo o tej samej nazwie.
Temný Důl (część miejscowości Horní Maršov). W tle Světlá (1244 m).
Temný Důl, rzeka Úpa.
Honzův potok, drogą wzdłuż jego koryta biegnie niebieski szlak, z którego chwilowo korzystamy.
W dolinie tego potoku znajduje się osiedle Honzův Potok wybudowane przez drwali sprowadzonych do wyrębu puszczy karkonoskiej w XVI wieku z alpejskich rejonów monarchii austriackiej.
Tarasy i kamienne wały przypominają ile trudu włożyli pierwsi osadnicy w przekształcenie terenów leśnych w łąki.
Z najwyższego punktu osady widoczne jest Krkonošské podhůří (fragment).
Ładnie prezentują się również Rýchory.
Powyżej osady biegnie zielony szlak. Korzystamy z niego pokonując jakieś ćwierć kilometra. Z przecinki roztacza się widok na Rýchory (rejon Čepel, Mravenečník).
Na bliższym planie Stará hora (896 m) i położona na jej stokach osada o tej samej nazwie.
Na pierwszym planie pokryty licznymi gołoborzami Špičák (876 m), z prawej Stará hora (896 m). Oba wierzchołki stanowią południowe zakończenie ciągnącego się za nimi grzbietu o nazwie Dlouhý hřeben.
Po lewej widać Červený vrch (962 m) i nieco dalej Pěnkavčí vrch we fragmencie.
Przed nami najbardziej mozolna część podejścia - leśną przecinką do drogi w rejonie skałek. Problem w tym, że przecinka istnieje już tylko na mapie. Wychodzimy na drogę w rejonie poziomnicy 1150 m.
Na tej wysokości drzewa są lekko przyprószone śniegiem.
Skałki może nie są zbyt imponujące, ale widok z nich jest niczego sobie.
I tak, na pierwszym planie, ramię odchodzące od Černé hory, które kończy Vlašský vrch (1035 m). Polana pod jego szczytem to Vlašské boudy. Góra z pokrytą śniegiem polaną (Liščí louka) to Liščí hora (1363 m). Trasa zjazdowa to Hnědý vrch. Po prawej leży Zadní Planina (1423 m). W chmurze chowają się Luční hora (1555 m) i Studniční hora (1554 m).Skrajnie z prawej widoczna jest Růžová hora (1391 m).
Przesuwając wzrok w prawo widzimy Śnieżkę, Czarną Kopę (Svorová hora (1411 m), Skalny Stół, Czoło i Łysocinę. Nieco bliżej widać grzbiet od Růžové hory po Pěnkavčí vrch.
Rozległa polana schodząca z grzbietu to lyžařský areál Velká Úpa. W jej górnej części leżą Portášovy Boudy.
Małym bonusem był ten oto widok.
Chmury na parę minut rozstąpiły się i Studniční hora pokazała się (prawie) w pełnej krasie.
Przez chwilę wydawało się, że i Śnieżkę tak zobaczymy, ale niestety nie.
Do cywilizacji wracaliśmy już normalnie, drogą przez polanę Krausovy Boudy.
Dalej Żółtym przez rozcesti Pražačka i niebieskim przez Honzův Potok.