Potštát to niewielkie miasteczko, o którym po raz pierwszy napisano w 1322 r. W swej historii miało wielu właścicieli. Jednym z nich był Boček z Kunštátu a Poděbrad, dziad późniejszego czeskiego króla Jerzego z Podiebradów. Do 1945 r. Potštát należał do rodu Desfours-Walderode.
Jak na tak małe miasto Potštát posiada wiele zabytków. Wieża zegarowa na środku placu pochodzi z ok. 1700 roku i jest ostatnią pozostałością miejskiego browaru wyburzonego po 1830 roku.
Jedną z dziewięciu barokowych rzeźb stojących na rynku jest figura św. Floriana z 1766 r.
W nieco starszej Kalwarii z 1748 znajdziemy postać św. Jana Nepomucena.
W latach 1715 do 1718 postawiono Morový sloup.
Jedną z przedstawionych postaci jest Nepomucen.
Urząd miejski mieści się w pałacu stojącym na miejscu średniowiecznego zamku.
Kościół św. Bartłomieja zawiera w sobie gotyckie jądro, obecny wygląd zawdzięcza wielu przebudowom.
Kto chciałby obejrzeć Potštát z góry powinien udać się czerwonym szlakiem w kierunku Boňkova. Z łąk na wzniesieniu 569 m będzie miał ku temu doskonałą okazję.
Nieco wyżej podziwiać miasteczko można na siedząco. Vyhlidka hraběnky Marie Desfours-Walderode oferuje taką możliwość. Hrabina Marie Desfours-Walderode była ostatnią przedstawicielką tego rodu żyjącą w Potštácie. Studiowała medycynę i od 1909 roku zajmowała się leczeniem ubogich. W czasie I wojny była lekarką wojskową. Po II wojnie otrzymała obywatelstwo Czechosłowacji. Pracowała w zawodzie do 1958 r.
Lato na Vítkovskě vrchovině.
Dość wyrównany teren tej wyżyny stromo opada do rzecznych dolin i granic Sudetów.
Czerwony szlak doprowadza do osady Michalov. Ta pierwotnie rolnicza wieś została założona w XVIII w. Obecnie ma charakter letniska.
Rozpoczynający się w Michalově zielony szlak prowadzi do doliny rzeki Veličky.
Na jej lewym brzegu znajdziemy Potštátské skalní město. W lecie nie jest to takie proste, bo dolina porośnięta jest gęstym lasem.
Najwyższe skalne ściany wykorzystywane są przez wspinaczy.
Jedni żywcują, inni się asekurują.
Niższe skałki zbudowane są ze skał warstwowych.
Skałki na zboczach doliny kończą się mniej więcej na wysokości gościńca U Tlustého Jana (gościniec wzmiankowany już w 1710 r).
Korzystając z żółtego szlaku z rozcesti Jelení skok dotrzemy do ruin zamku Puchart. Powstał on w początkach XIV w. Składał się z dwóch odrębnych budowli posadowionych na skalnej grzędzie.
Rysunek ze strony hrady.cz
Po wybudowaniu zamku w Potštácie Puchart został opuszczony. Do dziś zachowało się kilka fragmentów murów i sporo przekopów.
Na szlaku powyżej zamku jest miejscami mocno zarośnięty. Trawy wyrastają prawie na wysokość człowieka.
Na szczycie wzniesienia 526 m znajdują się pozostałości wieży widokowej hrabiego Walderode. Na kamiennej podstawie znajdowała się 28 metrowa metalowa konstrukcja. Przy doskonałej widoczności można było z tej wieży dojrzeć nawet Niżne i Zachodnie Tatry. Z powodu złego stanu technicznego w 1972 r. wieżę rozebrano.
Widok na Potštát z okolic Kyžlířova.
Kyžlířov, część Potštátu to osada o charakterze letniskowym.
Bočkovo námesti, tu zaczęła się i tu kończy się nasza wycieczka.
