Bradlec (542 m), Ještědsko-kozákovský hřbet
W drodze powrotnej z Czeskiego Raju odwiedzamy ruiny zamku Bradlec. Na wzniesieniu Bradlec (542 m), niedaleko osiedla Klepanda, znajdują się pozostałości sporego zamku. Wybudowano go pod koniec XIII albo w pierwszych latach XIV wieku. Przez lata zmieniali się jego właściciele aż w XVI wieku opustoszał.
Zalesiony wierzchołek góry Bradlec.
Niewielki kamieniołom bazaltu pod zamkiem.
Zamkowe skały i mury.
Jedyne widokowe miejsce to skraj lasu. Widać górę Tabor i wieś Žďár u Kumburku.
Zřícenina hradu Štěpanice, Železnobrodská vrchovina (Krkonošské podhůří).
Kilka kilometrów od Vrchlabi leży pełna starej zabudowy, przeurocza wioska Horní Štěpanice. Przy kościele Nejsvětější Trojice jest spory plac, na którym można zostawić auto.
Horní Štěpanice, barokowy kościół Nejsvětější Trojice. Wokół kościoła znajduje się cmentarz, który nadal jest użytkowany. W pewnej odległości od kościoła jest osobny cmentarz ewangelicki. Współczesnych pochówków jest tam niewiele, ale całość jest zadbana.
Horní Štěpanice to górska wioska, której drewniane domy typowe dla Pogórza Karkonoskiego są nieregularnie rozłożone na zboczu nad barokowym kościołem Świętej Trójcy.
Schodząc leśną drogą wzdłuż przepływającego przez wieś potoku można dotrzeć do ruin zamku Štěpanice. Powstał on w drugiej połowie XIII w a pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z 1304 roku. Zamkiem władał ród Valdštejnów. Na początku XVI wieku zamek przestał być siedzibą rodową, stopniowo tracił swoją funkcję gospodarczą i zaczął popadać w ruinę. Uważa się, że został opuszczony w 1543 roku. W połowie XVIII w. wysadzono zamkową wieżę, ale nie do końca skutecznie. Część, która ocalała zawaliła się w 1821 r.
Pozostałości dolnego zamku.
Relikty zamku górnego.
By z ruin zamku dotrzeć na punkt widokowy Kotelská vyhlídka trzeba przejść przez całe Horní Štěpanice, ale to bardzo przyjemny spacer.
Budynek remizy strażackiej.
Wieś Horní Štěpanice w 1995 roku ogłoszono vesnickou památkovou rezervací. Jak widać mieszkańcy dbają o zabytkową wiejską zabudowę. Na marginesie, zdecydowana większość posesji nie jest ogrodzona.
Kotelská vyhlídka to miejsce przy czerwonym szlaku (Bucharova cesta) wśród łąk i pól nad wioską. Można przysiąść na ławeczce i podziwiać widoki.
Horní Štěpanice z Kotelskej vyhlídki.
Uwagę patrzącego zdecydowanie przyciągają Karkonosze. Adekwatnie do nazwy punktu widokowego to Kotel (1435 m) jest tu najważniejszą górą. Po jego lewej widoczna jest Lysá hora (1344 m) a po prawej Harrachovy kameny (1421 m), Vrbatovo návrší (1415 m) i Zlaté návrší (1411 m). Przed Kotłem, w stronę obserwatora, rozciąga się niższy o jakieś 200 m Kozelský hřeben.
Ładnie prezentuje się Skalka (763 m) górująca nad miejscowością Křížlice. Z prawej można dostrzec płaski, rozległy wierzchołek wzniesienia Kobyla (897 m) będącego południowym krańcem Vlčího hřbetu.
Część Horních Štěpanic zwana Pod Houštěm.
W dolnej części wsi warto jeszcze zajrzeć do kaplicy Panny Marie Lurdské z roku 1876. W środku, oprócz groty z figurą MB, w podłodze umieszczono kratownicę w kształcie serca, przez którą widać trzy żródełka łączące się w jeden ciek. Przed kaplicą jest ujęcie wody, z którego można czerpać. Mówi się, że ta woda leczy choroby stawów, nerki i wzrok. Na pewno jest doskonała w smaku.
Sovinec (765 m), Vrchlabská vrchovina (Krkonoše)
Ostatni przystanek w drodze powrotnej to Przełęcz Křížovky. Leży między szczytami Přední Žalý i Sovinec i oddziela podregiony Krkonošské rozsochy i Vrchlabskou vrchovinu a dokładnie ich części: Žalský hřbet i Lánovskou vrchovinu. Jej wysokość wynosi 721,5 m, a leży około 3,5 km na północny zachód od Vrchlabi i 6 km na północny wschód od Jilemnic.
Přední Žalý (1019 m) z przełęczy.
Kierujemy się w stronę wierzchołka Sovinec (765 m) nieoznakowaną drogą przez łąki. Widoczna jest Liščí hora (1363 m) i Černá hora (1299 m). Na bliższym planie Strážná hůra (825 m).
Přední Žalý w innym ujęciu.
Nieco wyżej widok staje się rozleglejszy. Jest Strážná hůra (825 m) a na prawo Jankův kopec (695 m). Na dalszym planie Černá hora. W mgiełkach po prawej stronie majaczą Góry Stołowe.
A oto nasz główny cel, rozhledna Sovinec. Niech nikogo nie zwiedzie jej mizerna postura, bo z wyglądu to raczej myśliwska ambona. I chyba kiedyś nią była, z tym, że podstawa jest metalowa a jedynie platformę wykonano z drewna. Wchodzi się po drabinie. Stan desek platformy budzi lekki niepokój, ale zachowując ostrożność można podziwiać widoki.
Widok na Krkonošské podhůří. Niewysoki stożek to Kumburk (642 m), z prawej Tabor i Babylon.
Tabor, Babylon i po prawej Kozákov (744 m).
Kozákov, Kopanina (657 m), Ještěd (1012 m), Černá Studnice (869 m).
Ještěd i Černá Studnice z lewej. W środku zdjęcia, w oddali, Bílá skála (964 m), zachodni kraniec Karkonoszy.
Přední Žalý z Sovinca.
Luční hora (1555 m) i Liščí hora (1363 m).
Widok w kierunku wschodnim. Na pierwszym planie armia czeska w czasie ćwiczeń. Za armią czeską boisko piłkarskie.
Rozhledna Sovinec z bliska.
Ze wschodniej krawędzi wzniesienia w panoramie Karkonoszy pojawia się Stoh (1320 m).
Černá hora i oddalone Góry Stołowe, Góry Orlickie, Masyw Śnieżnika.
W dole miejscowość Vrchlabi, po prawej stronie Zvičina (671 m) najwyższy szczyt Zvičinsko-kocléřovského hřbetu.
W drodze powrotnej na parking.
Na koniec odszukujemy w lesie kamienny krzyż z wyrytym krzyżem. Jeśli to krzyż pokutny to krucyfiks byłby narzędziem zbrodni. Zagadkowa sprawa.
