Owiesno to niewielka wieś w powiecie dzierżoniowskim. Pierwszy raz wzmiankowana w 1260 roku. Istniał tam wówczas gród obronny. W średniowieczu wieś należała do dóbr śląskiego rodu Pogorzelów. W 1797 znalazła się w rękach rodziny von Seidlitz, którzy dzierżyli ją do roku 1945.
Na początku XIV wieku w okolicy opuszczonego grodu obronnego ród Pogorzelów wzniósł zamek rycerski na planie zbliżonym do koła o średnicy 30 m. Posiadał okrągły dziedziniec i kwadratową wieżę, otoczony był kamiennym murem i fosą. W pierwszej połowie XVII i XVIII wieku zamek został przebudowany na barokową rezydencję. Podwyższono wówczas mury, a wieża została powiększona o ośmioboczną nadbudówkę. Przebudowy te, a także kolejna, przeprowadzona w drugiej połowie XIX wieku, istotnie zmieniły wygląd budowli, zachowując jednak jej pierwotny, obronny układ. Zamek był zamieszkiwany do II wojny światowej.
Po wojnie był krótko użytkowany, potem opuszczony, popadł w ruinę.
Jedynym odrestaurowanym fragmentem dawnego założenia jest brama wjazdowa.
Reszta zabudowań zamkowych jest w stanie dalekim od świetności.
W pobliżu zamku biegnie wyznakowana kolorem czarnym Ścieżka Dydaktyczna po Przedgórzu Sudeckim (szlak SKPS). Jej początek to Przełęcz Woliborska a koniec to stacja kolejowa w Kamieńcu Ząbkowickim. Na szczyt Suchania (445 m) prowadzi krótki szlak dojściowy.
Tabliczka na początku szlaku dojściowego informuje, że ze szczytu nie ma żadnych widoków, ale jest to już informacja nieaktualna. Wycięto sporą połać zaatakowanego przez korniki lasu.
Dzięki drobnemu chrząszczowi można z Suchania podziwiać panoramę Gór Sowich. Od lewej Szeroka, Czeszka, Popielak, Kalenica, Słoneczna, Kozia Równia, Wielka Sowa, Kawka, Kokot.
Podobne ujęcie, na którym ostatnią po prawej jest Zameczna.
Pobliskie pagórki: Zajęcznik, Kopista, Wiewiórka i za drzewami Świerkowiec.
Jeśli drwale jeszcze trochę popracują to pokaże się skryta za drzewami Ślęża.
Tymczasem na polach pod Suchaniem trwa barwny spektakl.
W kierunku wschodnim i południowo-wschodnim już tak kolorowo nie jest, ale za to są widoki na oddalone Góry Złote.
Widać południową część Gór Sowich i Góry Bardzkie. Masyw Śnieżnika, choć słabo widoczny, też da się dostrzec.
Oświetlone słońcem pagórki przyciągają wzrok. Te niepozorne kopczyki (oba o wysokości 432 m) mają swoje nazwy. Pierwszy to Mrowica a następny Brunowa. W oddali sowiogórska Czeszka.
Światło słoneczne w magiczny sposób odmienia smutny, przedwiosenny krajobraz. Suchań w słońcu wygląda o wiele sympatyczniej.
Na Góry Sowie i błękitne niebo możemy spoglądać bez końca.
Widok w kierunku płn.-wsch. zamyka Kluczowska Góra (432 m). Przed nią fragment zabudowy Przedborowej. Po lewej stronie zabudowania Owiesna.
Przed nami wieś Różana.
Owiesno z drogi do Różanej.
Góry Sowie i Suchań.
Prawie wiosna.
Suchań widziany z Różanej.
Różana, fragment wsi.
Owiesno z Różanej.
Jeden ze stawów w Owieśnie. Do zamku, gdzie kończy się wycieczka zostało parę kroków.
