Trasa:
Tanvald, Vlaková stanice -> Kostel sv. Františka z Assisi -> Hřbitov Šumburk nad Desnou -> Šulíkova skála -> Jírův kopec (746 m) -> Kaple sv. Gotharda -> Lesopark na Sluneční -> Muzeum Cimrmanovy doby -> Rozhledna Maják Járy Cimrmana -> Minipivovar U Čápa -> Příchovice - hřbitov, rozc. -> Kostel sv. Víta -> Pod Hvězdou, rozc. -> Bílá skála (964 m) -> Dolní Kořenov. rozc. -> Mýtiny (Harrachov), Vlaková stanice.
Wycieczka w Karkonosze, która rozpoczyna się i kończy w Górach Izerskich.
Koleją docieramy do Tanvaldu.
Zielony szlak prowadzi nas do kościoła sv. Františka z Assisi. Kościół wybudowano na przełomie XIX i XX w.
Niecodzienny widok.
Černostudniční hřbet i Tanvald ze szlaku.
Šumburk nad Desnou jest obecnie częścią Tanvaldu. Odwiedzamy miejscowy cmentarzyk.
Porzucamy szlak i wędrujemy uliczkami na obrzeżach miasta. Mamy widok na Tanvaldský Špičák (810 m). Przed nim Malý Špičák (678 m). Po prawej bezimienne wzniesienia nad doliną Bílé Desné. Dolinę zamyka oddalona Jizera (1122 m).
Widok z Izerą pośrodku zdjęcia.
Tanvald, osiedle wieżowców. Za nim wzgórza w okolicy Smržovki. Na jednym z nich skalní vyhlídka Finkstein (Finkův kámen).
Widok poszerzony o Tanvaldský Špičák. Z prawej pokazuje się Mariánská hora (874 m).
I jeszcze raz w kierunku Izery.
Wchodzimy w las. Przecinka odsłania widok na miejscowość Velké Hamry. Na horyzoncie, mniej więcej w środku zdjęcia, Kozakov (744 m), najwyższa góra Czeskiego Raju.
Widok na Muchov (787 m) jest częściowy, ale widać skałki Terezka (niżej) i Terezinka (wyżej).
Przykład starej, tradycyjnej zabudowy. Na horyzoncie Jeszted. Widok z osady Kamenné Mlýny.
Teraz żółtym szlakiem kierujemy się w stronę grupy skał na zboczach wzniesienia Jírův kopec (746 m). Wiele z nich ma swoje nazwy.
Nas interesuje Šulíkova skála, na której znajduje się punkt widokowy.
Widok ze skały w kierunku Jesztedu.
Dobrze widoczne skałki Terezka i Terezinka na stokach Muchova. Z prawej strony Jesztedu wierzchołki Černé hory (811 m) i Rozsochy (767 m).
W drodze na szczyt dostrzegamy skałkę podobną nieco do głowy Małpoluda z Gór Stołowych.
Wiata na Jírově kopci najlepsze lata ma już za sobą.
Wędrując dalej natrafiamy na kolejną porębę. Ładnie z niej widać Góry Izerskie. Widoczne są m.in. Tanvaldský Špičák, Mariánská hora (874 m), Černá hora (1085 m), Milíře (1003 m), Jizera (1122 m), Černý vrch (1025 m) i Hruškové skály (997 m).
W innym miejscu, patrząc w kierunku południowym, można dostrzec Kozakov.
Niewiele dalej przy szlaku stoi kaplica sv. Gotharda.
A jakieś dwieście metrów dalej Sluneční chata.
To oznacza, że jesteśmy już na terenie wsi Příchovice. Przechodzimy przez lesopark Na Sluneční. Można tu, wypożyczywszy karimatę, poleżeć na łące podziwiając krajobraz lub czytając książkę.
Można też pospacerować.
Tak spacerując docieramy do miejscowego cmentarza.
Oglądamy figurę Panny Marie Bozkovské.
Kierujemy się w stronę wieży widokowej Maják Járy Cimrmana.
Po drodze mijamy minipivovar U Čápa.
I stojącą obok niego figurę Jana Nepomucena.
Jest rower dla lubiących piwo cyklistów.
Wieża jest niewysoką ażurową konstrukcją, do której wchodzi się z budynku muzeum Járy Cimrmana.
W muzeum jest wiele przedmiotów związanych z postacią tego wybitnego Czecha. Przypadły nam do gustu takie wynalazki jak przenośne oznaczenie szlaku.
Albo przenośna wieża widokowa.
Wchodząc na wieżę można popatrzeć na Góry Jizerskie. Od lewej Jizera, Černý vrch (1025 m), Zámky (1002 m), Bukovec (1005 m). Po prawej, na dalszym planie polskie szczyty Gór Izerskich - Sine Skałki, Złote Jamy i Wysoka Kopa tworzące z tej odległości jednolitą rozległą wierzchowinę.
Widok na Příchovice. W tle Hvězda (959 m) i Bílá skála (964 m).
W kierunku południowym widać wiele wzniesień Krkonošského podhůří oraz Ještědskokozákovského hřbetu. Na pierwszym planie Bradlo (690 m).
W kierunku zachodnim doskonale widoczny Černostudniční hřbet a patrząc w prawo Ještěd (1012 m).
Tyle widzą zwykli śmiertelnicy. Geniusz Járy Cimrmana pozwalał mu dostrzegać więcej. :-)
Kilka obrazków z Příchovic.
Kierując się w stronę Hvezdy możemy podziwiać całkiem ładne widoki.
Szczyt Hvezdy omijamy, już tam kiedyś byliśmy. Leśnymi drogami kierujemy się na wierzchołek Bílé skály (964 m).
Schodząc wracamy do zielonego szlaku, który prowadzi do m. Dolní Kořenov.
Przechodzimy mostem nad Izerą.
W Mýtinach.
A kończymy nasze wędrowanie na stacji kolejowej.
Pociąg zawozi nas do Szklarskiej Poręby.
