Kowary, ul.Bukowa. Widok na Skalnik (945 m), Przełęcz pod Bobrzakiem, Bobrzak (839 m) i Kowarską Czubę (731 m).



Kowary, ul.Bukowa. Widok na Karkonosze.



W drodze na Kowarską Skałę.



Przy tej skale już kiedyś byliśmy w bezlistnej porze roku co umożliwiało podziwianie samej skały. Niestety przeoczyliśmy fakt, że na szczyt prowadzą schody i można z jej wierzchołka podziwiać widoki. Teraz to nadrabiam.



Na Kowarskiej Skale.



Widok na Kowary. Nad zabudowaniami widoczny Grabowiec (784 m) i niższa Głaśnica (608 m).



Da się jednak zobaczyć nieco więcej.



Rudnik (853 m) z polaną umożliwiającą podziwianie rozległych widoków.


Brzeźnik (555 m). Dzięki wycince szczyt (znów) widokowy. Na wierzchołku ciekawe skałki, na stoku od strony Kowar stary kamieniołom.



Droga od Kowarskiej Skały (na mapach próżno jej szukać). Widok na Czoło i fragment Skalnego Stołu. Z lewej Lasocki Grzbiet.



Z tej samej drogi lecz nieco wyżej widok na fragment Karkonoszy.



Droga w pewnej części biegnie wzdłuż Starego Traktu Kamiennogórskiego tylko kilkadziesiąt metrów niżej. Dotarłem nią do skałki Złotniki.



Złotniki z mniej więcej poziomu Traktu.



Od skałki do zielonego szlaku jest bardzo blisko. Prowadzi on lasem świerkowym i chyba tylko w jednym miejscu można spojrzeć na Karkonosze.



W innych miejscach atrakcją musi pozostać wiosenna zieleń brzóz.


Pozostałości zabudowy i  pamiątkowy kamień pod Małą Ostrą.



Mała Ostra z mniej atrakcyjnej strony.



Z platformy widokowej właściwie wszystko było widać, ale zdjęcia wyszły mi jakieś mroczne.  



Skalnik.



Gołoborze na Skalniku.



Zszedłem po gołoborzu do leśnej drogi.



Stoi przy niej kamień z wyrytym napisem Reussendamm.



Na końcu tej drogi, tuż przy Kamiennej Ławce stoi taka tablica.



A taki jest z tego miejsca widok na gołoborze na Skalniku.



Drogowskazy w bliskim sąsiedztwie Kamiennej Ławki.



I ławka w całej okazałości.



W drodze do Marie Antonienstein.



I rzeczone skałki.


A niedaleko jest Gott strafe England.



W pobliżu jeszcze jedna grupa skalna z kamieniami jakby wprost to zamontowania pamiątkowej tablicy.



Ostatnia grupa skalna od zadka, w głębi GsE.



Grupa skalna Skarbczyk mniej więcej od płd.



Skarbczyk z bliska.



Położona blisko Skarbczyka skałka z płaskim wierzchem, potencjalny punkt widokowy.



Drogowskaz na krzyżówce drogi ze Skarbczyka z GSS.



Inne kamienie z napisami przy drodze w stronę Przełęczy pod Średnicą.



Przy kamieniu 1913 wszedłem na leśną drogę widoczną na zdjęciu.



Zaprowadziła mnie ona do krzyżówki leśnych dróg z takim widokiem.
W tym miejscu spotkałem rowerzystę, z którym uciąłem sobie pogawędkę. Bardzo lubię takie spotkania na szlaku, gdy mogę z kimś chwilę porozmawiać. Nieczęsto się to zdarza, zazwyczaj każdy pędzi w swoją stronę, dobrze jeśli odpowie na pozdrowienie.

Trochę niżej.


Z tego miejsca zszedłem szlakiem rowerowym do Bukowej Drogi wcześniej przekraczając koryto potoku Kalnica. Było całkiem suche.



Idąc w stronę leśniczówki Bukowa rozwiązałem hydrozagadkę. Woda znika w ujęciu wodociągów (biały budynek w głębi).



Leśniczówka Bukowa i miejsce odpoczynku przy niej (skwapliwie skorzystałem).


Pozostało mi już tylko zejść Traktem Kamiennogórskim do Kowar, co uczyniłem.