Žabokrky 46 (Hronov), chałupa zrębowa, dawna gajówka, zabytek od 1932 roku. Budynek z wysuniętą nad wejściem izbą opartą na słupach jest specyficznym przykładem architektury ludowej. W 1813 roku w gajówce urządzono prowizoryczny lazaret dla żołnierzy rosyjskich maszerujących na Lipsk. Około trzydziestu żołnierzy zmarło, pochowano ich przy drodze poniżej domu. Stary krzyż oznacza tę mogiłę. Obecnie i dom, i krzyż schowane są w gęstych zaroślach.




Velký Dřevíč (Hronov), kamienny krzyż przy ulicy V Lískách.




Kolejny krzyż i ciekawy element architektoniczny w budynku nr 184.




Zbór Czechosłowackiego Kościoła Husyckiego. Budynek został wzniesiony w latach 1923-24 na działce rolnika Jiřího Jiráska, którą przekazał bezpłatnie na cel budowy kościoła. Mieszkał w domu nr 72 znajdującym się naprzeciw obecnego zboru. Projekt przygotował hronovski budowniczy Bohumil Kubeček. Kamień węgielny położono 12 sierpnia 1923 roku. Realizacją budowy kierował Jan Eckert. 2 i 3 sierpnia 1924 r. uroczyście otwarto świątynię. W wydarzeniu brał udział założyciel i patriarcha dr Karel Farský.




Rzeka Metuje.




Hronov, kostel Všech svatých. Najstarszy zabytek Hronova, wzmiankowany w 1359 roku, wybudowany w miejscu wcześniejszej gotyckiej kaplicy. Po zniszczeniach w czasie wojny trzydziestoletniej wyremontowano i przebudowano go dopiero w XVIII stuleciu.




Stary, przykościelny cmentarz.




Figura św.Wacława. Jej autorem jest pochodzący z Červenego Kostelca rzeźbiarz Břetislav Kafka (1891-1967), bardziej znany z działalności na polu parapsychologii. Wykonany z piaskowca pomnik został we wrześniu 1940 r. uroczyście poświęcony przez ks. Svatoša, dziekana w Boušínie i wikarego nachodzkiego, przy udziale proboszcza hronovskiego ks. Marečka i innych kapłanów.




Późnorenesansowa dzwonnica z 1610 roku została postawiona po pożarze wcześniejszej, drewnianej budowli. Nową, kamienną dzwonnica wybudowano wyższą o jedną kondygnację i dodano drewnianą izbicę z dachem namiotowym zwieńczonym ośmioboczną iglicą.




Figura św. Jana Nepomucena w pobliżu kościoła.




Dom rodzinny Aloise Jiráska, cenionego czeskiego pisarza.




Inna zabytkowa chałupa - domek Knahla.




Słup maryjny z 1725 roku, w tle budynek przedszkola i szkoły podstawowej w Hronovie.




Ulica Dvorská. Zazwyczaj w takich wnękach umieszczano inne figury, tu Wenus.




Kościół ewangelicki w Hronovie.




Domy w okolicy rozcesti Studénky i wieża widokowa na Signálu (501 m).




Przepiękne łany zbóż.




Rozhledna Na Signálu.




Rozległy pagórek w środku kadru to Končinský kopec (530 m). Za nim powinny być widoczne Karkonosze. Z prawej Jestřebí hory.
Poniżej wieży pěchotní srub T-S 1a Kóta B.




Jestřebí hory i miasto Hronov. Na dalszym planie Adršpašsko-teplické skály i Ostaš (700 m). Dalej Góry Kamienne i Broumovské stěny.




Nad Hronovem rozległe Vrse (519 m). W oddali Broumovské stěny i Božanovský Špičák (773 m). Po prawej fragment Skalniaka.




W stronę Gór Stołowych. Widać m.in. Božanovský Špičák (773 m), Skalniak (915 m), Kruczą Kopę (721 m). Z prawej Wzgórza Lewińskie z Grodczynem i Gomołą.




Orlické hory i Podorlická pahorkatina. Z lewej oczywiście Orlica, z prawej m.in. Dobrošov (624 m).




W kierunku południowo-zachodnim dominuje dość płaski krajobraz. W dole, pod wieżą pěchotní srub T-S 1a Kóta A.




Ten sam schron bojowy z bliska.




W drodze do Nachodu.




Kolejny ze schronów na naszej drodze, pěchotní srub N-S 93b Vrcha II.




Wieża na Signálu z oddali.




Rzut oka na Skalniak.




Rzut oka na Ostaš.




Pavlišov, pomnik poległych w I wś.




Pavlišov, bojowy schron piechoty N-S 90 Vodojem.




Z widokiem na Gomołę.




Náchod - Babí, budynek szkoły podstawowej.