Trasa:
Parkoviště Benecko,rozc. -> Rovinka, rozc. -> Šeřín (1027 m) -> Rovinka, rozc. -> Janský vrch (925 m) -> Pod Zadním Žalým, rozc. -> Žalý - rozhl., odb. -> Přední Žalý (1019 m), rozhledna -> Úbočí Žalého - rozc. -> Benecko - Zlatá Vyhlídka, rozc. -> Parkoviště Benecko.
Žalský hřbet to część Karkonoszy należąca do Grzbietów Południowych (Krkonošské rozsochy). Jest długim, wysokim i dość wąskim grzbietem górskim rozciągającym się od Medvědína na płn. do przełęczy Krížovky na płd. Zachodnią granicę grzbietu stanowi dolina Jizerki a wschodnią dolina Łaby. W grzbiecie wyróżnić można szczyty: Mechovinec (1081 m), Černá skála (1039 m), Šeřín (1027 m), Jánský vrch (925 m), Zadní Žalý (1036 m) i Přední Žalý (1019 m). Ten ostatni był celem naszej wycieczki w przedostatnim dniu 2012 roku.
Miejscem startu było Benecko. Tego dnia pogoda w całych Sudetach była kiepska, ale zapowiadano w rejonie Žalý krótkie okienko pogodowe. Aby się w nie wstrzelić poszliśmy najpierw na Šeřín (1027 m). Idąc z Benecka na Šeřín nie sposób ominąć przełęczy Rovinka. Krzyżuje się tu wiele leśnych dróg, szlaków turystycznych i narciarskich.
Z Rovinki na Šeřín idzie się czerwonym szlakiem (jest to fragment Bucharovej cesty, szlaku prowadzącego z Jilemnic do źródeł Łaby). Na szczycie znajdują się skałki z punktem widokowym.
Gdyby nie chmury można by podziwiać Karkonosze, Český ráj, Jizerské hory.
Z Šeřína wracamy do Rovinki i przez Janský vrch (925 m) docieramy w okolice Zadní Žalý (1036 m) z takimi "widokami".
Pomnik ofiar faszyzmu znajduje się niedaleko szczytu Přední Žalý.
Tak prezentują się wieża i chata na wierzchołku Žalý.
Pierwsza wieża widokowa powstała tu w 1836 roku i była konstrukcją drewnianą. W 1889 r. zastąpiła ją 15-metrowa wieża ze stali, która nie była zbyt dobrze zaprojektowana i ze względów bezpieczeństwa rozebrano ją po dwóch latach. W 1892 r. hrabia Harrach polecił wybudować stojącą do chwili obecnej 18-metrową wieżę z kamienia.
Drewniana chatę dla turystów wybudowano w 1890 roku. Niestety budynek w 1900 roku spłonął. W 1904 powstała nowa gospoda, którą rozebrano w 1939 r. W latach 2008-2009 na starych fundamentach, wykorzystując oryginalne plany, wybudowano nowy budynek nawiązujący do wcześniejszej budowli.
We wnętrzu wieży widokowej.
Wyjście na taras widokowy.
Niestety niewiele udało się dojrzeć z wieży. Przewidywane okienko pogodowe trwało zaledwie kilka minut i do tego w czasie, gdy przebywaliśmy w restauracji.
Trochę kolorów na niebie dostrzegliśmy schodząc czerwonym szlakiem do Benecka.
