Wrona jest wzniesieniem zaliczanym do Korony Sudetów Polskich.
SGTS t.21 podaje, że Wrona to wzniesienie ok.450 m we Wzgórzach Bielawskich, w ich płn.-zach. części. Wyrasta pomiędzy Węgrzynem na płn.-zach. i Orłem na wsch. Od zachodu grzbiet przekracza polna (obecnie asfaltowa) droga z Myśliszowa do Ostroszowic. Wrona zbudowana jest z młodoproterozoicznych paragnejsów. Występuje w nich m.in. grafit. Wierzchołek i grzbiet od zachodu porastają zagajniki, z pozostałych stron ciągną się użytki rolne.
Zabraliśmy na wycieczkę naszą trzyletnią wnuczkę, więc ani górki nie mogły być wysokie, ani chodzenia nie za dużo. Najpierw pojechaliśmy do Ostroszowic a z nich w stronę Bielawy. Wąska asfaltowa droga przebiega w pobliżu szczytu Wrony. Udało się zaparkować na poboczu w najwyższym punkcie tej drogi, skąd leśnym duktem przeszliśmy kilkaset metrów do szczytu wzniesienia. Tabliczki z nazwą oczywiście nie było, ale piramidka z kamieni ułożona na pniaku sugerowała, że jesteśmy we właściwym miejscu.
Widoków z Wrony nie ma. Dopiero niżej, gdzie las się kończy a zaczynają się zabudowania można podziwiać Masyw Ślęży. Na zdjęciu na wprost wzniesienie Łysa Góra (364m). Dalej po lewej Bielawa a po prawej Dzierżoniów. Horyzont zamyka Masyw Ślęży: po lewej Wzgórza Kiełczyńskie ze Szczytną (466m), po prawej Ślęża z Radunią.
Widok z Czeszki (Góry Sowie). Na pierwszym planie zabudowania Ostroszowic. Nad nimi Wzgórza Bielawskie z Wroną.
